Η Μηλιά
Περίπου τρία χιλιόμετρα από τον Εξαπλάτανο και δίπλα στην κύρια οδική αρτηρία που διασχίζει το Δήμο βρίσκεται η Μηλιά. Το χωριό παλιά λεγόταν Καρλάτ και μετονομάστηκε Μηλιά το 1925. Το όνομα Καρλάτ είναι μια ποικιλία γλυκού μήλου και τέτοιες μηλιές υπήρχαν πολλές στο χωριό μέχρι πριν λίγα χρόνια. Το σημερινό όνομα είναι συνεκδοχική απόδοση στα ελληνικά του παλιού ονόματος.
Όπως προκύπτει από τα ευρήματα, το χωριό έχει παλαιότατη ιστορία. Από εδώ προέρχεται ένα επιτύμβιο μαρμάρινο ανάγλυφο με παράσταση δύο νέων που στέκουν όρθιοι μπρος σε μια γυναικεία μορφή καθισμένη σε σκίμποδα. Κοντά στον ένα νέο στέκει θλιμμένος ο παις, δηλαδή ο δούλος του. Ακολουθεί επιγραφή που πληροφορεί ότι νεκροί είναι οι δύο νέοι:
Λυσίμαχου Φιλητίωνα
Ήρωες
Φιλητίωνος Διοδώρου
Επίσης, από εδώ προέρχονται επιτύμβιες μαρμάρινες πλάκες με δίγλωσσες επιγραφές, στα ελληνικά και στα λατινικά, που φυλάσσονταν μέχρι πρόσφατα στην αποθήκη του δημοτικού σχολείου.
Ο πληθυσμός του χωριού ήταν αμιγώς μουσουλμανικός μέχρι τη μικρασιατική καταστροφή. Από το 1922 άρχισαν να καταφθάνουν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Οι Μικρασιάτες της Μηλιάς ήταν κυρίως Γιαλβαλήδες τουρκόφωνοι, που έφεραν μαζί τους την καμπάνα και εικόνες της εκκλησίας τους, και Παντερμαλήδες ελληνόφωνοι από το Κουρσουλί του Πανόρμου. Οι νέοι κάτοικοι μετέτρεψαν το τζαμί σε ναό του Αγίου Γεωργίου και το τουρκικό δημοτικό σχολείο σε ελληνικό. Η σημερινή εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στο Γενέσιον της Θεοτόκου και μία εικόνα της Παναγίας, που έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, πιστεύεται ως θαυματουργή.
Σήμερα ο πληθυσμός του χωριού αριθμεί 767 κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνται με τη γεωργία και ειδικότερα με τη δενδροκαλλιέργεια και την καπνοκαλλιέργεια.